Nicedir ardınca gezerim böyle
Yolumuz nerede biter Niğdelim?
Hece hece niye yazarım böyle?
Sevdamızı duyan ne der Niğdelim.
İlk görüşte oldu ne olduysa hep
Kaderdir bilirim her şeye sebep
Sorma menzilimi, nereye acep?
Bu yol kıyamete gider Niğdelim.
Ne yokuşlar çıktık biz adım adım
Bir gün pes etmedim, bir gün yılmadım
İki can bir beden olmak muradım
Sanma gönül kuşu uçar Niğdelim
İstanbul gözümü kör etti diye
Kapılarda kaldım yar diye diye
Yollar ırak diye, vuslat zor diye
Değmesin gönlüne keder Niğdelim
Bahar gelir yine açar çiçekler
Gül güler, bülbüller vuslatı bekler
Semaya erişir bütün dilekler
Bize de bir kapı açar Niğdelim.
Rize’nin denizi, yeşili, çayı
Ayağına serer yalan dünyayı
Bildin mi yaylada çalan gaydayı
Şimdi orda Gugu öter Niğdelim
Hani yürüdüğüm çimenli yollar
Hani göğe çıkan dumanlı dağlar
Gönlümü eğleyen koyaklar ağlar
İçli içli külü tüter Niğdelim
Firaki’yim yerim yurdum bilemem
Gurbet elde kaldım bir dem gülemem
Oksijenim bitti, nefes alamam
Başlasın yeniden sefer Niğdelim
Kuş olup uçalım yeter Niğdelim